Bij de dood van een Griekse bard

Zijn hoge stem, zijn baard, zijn lange haren
De zanger, ooit van Afrodites kind
Werd door een trouwe schare fans bemind
En raakte met zijn liedjes vele snaren

Ook ik werd destijds in mijn jonge jaren
Geraakt door Demis en zijn vriend de wind
En dacht een man die deze tekst verzint
En zo mooi zingt die zal het lot wel sparen

Ik was helaas naïef, ook deze Griek
Werd door het spook dat kanker heet besprongen
En, veel te jong nog, ongeneeslijk ziek

'Forever' heeft hij jarenlang gezongen
'And ever' zong hij daar dan achteraan
Maar wist natuurlijk: eeuwig zal niet gaan