Hoi Hendrikje,
Vind je het goed dat ik ook even reageer op jouw reactie?
Zoals eerder bleek hebben wij, als het over limericks gaat, een nét iets andere visie. Dat is prima uiteraard en levert boeiende gedachtenwisselingen op. Ik ga even in op jouw stellingen:
"...uitgelegd dat het gebruik van "dat" op deze manier een stoplap is"
Hier ben ik het deels met je eens, maar een limerick is geen proza, geen doorlopende tekst, als je regel 3 en 4 zo achter elkaar zou zetten:
"Een plaatje voor haar dat lag al lang klaar"
Ja dan is 'dat' overbodig en een duidelijke stoplap. Maar nu die regels bóven elkaar staan en er een witruimte is na r3 waar je een komma of zelfs een vraagteken kunt lezen, dan klinkt het woordje 'dat' in r4 daar veel natuurlijker en als een gewone verwijzing naar het plaatje in de regel erboven. Dus in deze limerick vind ik dat niet zo'n probleem.
Mocht René nou toch dat 'dat' willen schrappen, dan had ik hem overigens in het spoilerscherpje nog een andere suggestie gegeven zonder het woordje 'dat'.
"Je kunt r.4 prima beginnen met "lag", volgend met de uitleg waarom ze geen reden had om te kniezen."
Uiteraard kun je zeker níet r4 zomaar beginnen met 'lag', want dan ben je het metrum kwijt.
"Ten slotte, r.1 "een knarsende dame". Dit doet vermoeden dat ze al knarsend (van pijn, van angst?) bij de tandarts binnenkwam. Maar je bedoelt wsl dat ze in haar slaap letterlijk knarst"
Ik lees dit wel precies zoals René het bedoeld heeft. Een knarsende dame die naar de tandarts gaat, heeft 's nachts last van tandenknarsen en komt daar logischerwijs voor een plaatje of bitje. De overdrachtelijke uitleg vind ik vergezocht.
Met vriendelijke groet, Maarten