Dag Niek,
Wat een verdriet. Oprecht gecondoleerd. Om de openingszin van het koningslied uit zijn verband te citeren: 'Dit is de dag die je wist dat zou komen.' Sterfelijkheid, daar zijn de meesten van ons, neem ik aan, wel eens mee bezig. Zul jij op een dag je geliefde achterlaten, of zul je alleen verder moeten zonder haar/hem? Een wrange vraag. Het sextet in een van mijn sonnetten zegt het zo:
Mijn ballroomdays, een grijs en ver verleden
Het werkzaam leven, ook voltooide tijd
Besef van eindigheid, het schrijnend heden
Het perspectief van Tot de dood ons scheidt
Vergalt mijn uitloopdagen hier beneden
Want wie van ons raakt straks de ander kwijt
Veel sterkte, troost en bemoediging in alle dierbare herinneringen aan je vrouw.
Frits