op deze plek stond eeuwenlang een woord
maar al die tijd heeft geen mens het uitgesproken
niemand kon het lezen, het had geen beeld
geen naam en niets dat naar zijn klank verwees
maar het was voelbaar, voor verdoolde zielen
voor zoekers naar wat waar moest zijn
het kroop onder hun vel en in hun botten
diep in hun hart, dat vaak gepijnigd was
het bood daar troost en liefde aan, die nooit
geweigerd werden, aanvaard met tranen soms
maar nimmer waren die van droefheid of van spijt
van vreugde slechts, om een nieuwe kans
op een dag was het verdwenen, gestolen door
een mens die zich aanprees als profeet
maar het ontkende en verkrachtte, uitsprak
als een vloek tot heil en glorie van zichzelf
Geschreven in 2019. Ben toch benieuwd of het een beetje aanspreekt.
