Welkom, Gasten
Gebruikersnaam: Wachtwoord: Onthoud mij

Onderwerp: Balassi

Balassi 31 mrt 2012 22:06 #1

Hij, Hongaar, Balassi.
Dichter, groot, dat was ie.
Hield van Anna, zijn vriendin.
Hij bleef haar beminnen,
Wou haar liefde winnen,
Droomde ’s nachts van zoete min.
Zij moest echter trouwen,
Hij kon’t niet verstouwen:
Drupten tranen op zijn kin…
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Re: Balassi 01 apr 2012 00:03 #2

Dat is snel.
Dat blijkt ook wel.

Even sleutelen en niet zo vlug fwoort.
Die laatste zinnen kreupelen een beetje en dat is nergens voor nodig:
Dat zij maar bleef trouwen
Kon hij niet verstouwen
bijvoorbeeld.
En waarom die kromme laatste regel terwijl 'Tranen drupten op zijn kin' aan voordehandliggendheid (ik geef weer een gratis ob-woord weg) lijdt?'
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Re: Balassi 01 apr 2012 21:08 #3

Hij, Hongaar, Balassi.
Dichter, groot, dat was ie.
Hield van Anna, zijn vriendin.
Hij bleef haar beminnen,
Wou haar liefde winnen,
Droomde ’s nachts van zoete min.
Dat zij maar bleef trouwen,
Kon hij niet verstouwen:
Tranen drupten op zijn kin…

Je hebt helemaal gelijk Jaap. Maar je hebt 1 uur 58 minuten langer de tijd gehad om er over na te denken. Ik vond het gewoon leuk om de eerste te zijn!
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Re: Balassi 01 apr 2012 22:12 #4

Dat dacht je maar. Toen ik het verhaal op de site zette kwam ik erachter dat ik vergeten was een voorbeeld te maken en heb dat ter plekke gemaakt. Wie op dat moment on line was kon zien hoe er steeds een stukje verscheen en verdween om gewijzigd weer te verschijnen om weer te verdwijnen en gewijzigd te herverschijnen gedurende zo'n tien minuten. Dat moet een gedenkwaardige aanblik opgeleverd hebben.
Gelukkig maar dat ik niet de notlebbarg als onderwerp had.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Tijd voor maken pagina: 0.190 seconden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Zuur

Wat had ik graag de naam Komrij gelezen
In dat verdomde teletekstbericht
Of Zwagerman: de lui die Driek misprezen
En hem kwalificeerden als ‘te licht’

De leden van het kunstenaargericht
Die nooit verzuimen terpentijn te pissen
Op elk niet door henzelf gepend gedicht
Kortom, figuren die ik niet zou missen

’t Is echter niet aan mij zulks te beslissen
Maar aan de Macht die het heelal beheerst
In al diens wijsheid nam Hij Driek van Wissen
De goeien, immers, gaan altijd het eerst

Drieks tegenstrevers voelen ‘m al aan:
Zij hebben nog een lange weg te gaan