Hoewel ik een fan ben van Nico Scheepmaker, moet ik het met Jaap eens zijn dat de Limelimerick terecht geen plaats heeft ingenomen in het bonte scala van light verse. Helaas moet ik het met de grote Roerganger, Drs P, oneens zijn, dat dat ook geldt voor de "gewone" limerick. Hoewel dit ding vaak ontaardt in een flauw, meestal sexueel getint versje, denk ik toch dat de meester het mis heeft wat betreft de potentie van de versvorm. Ik ontmoette gisterenavond op de verjaardag van zijn nichtje Ivo de Wijs, die me vertelde dat hij een poging aan het ondernemen is om een aantal goede Nederlandse limericks te bundelen. Weliswaar zei hij mij, dat hij er niet zo veel kende, maar het feit dat hij er mee bezig is, sterkt mij in de idee, dat er in deze versvorm toch wel iets zit.
Wie durft?
Volgende week is mijn vakantie voorbij en ga ook ik een poging wagen!

LIMELIMERICK


Een limerick treurde in Delden
omdat hij maar vijf regels telde.
Hij vond zichzelf klein,
welhaast een kwatrijn,
zodat hij er drie bijbestelde –


Een limerick treurde in Delden
omdat iets hem vreselijk kwelde:
het feit dat hij vijf regels telde.
Hij vond zichzelf klein,
zo wou hij niet zijn,
welhaast een kwatrijn,
zodat hij er drie bijbestelde,
zich voortaan met acht stuks liet gelden –

© Inge Boulonois

www.hetvrijevers.nl/index.php/11-news/ee...deel-76-limelimerick

Jaap, in je voorbeeld limelimerick staat een lelijke taalfout: ik besef mij.

‘en hij zei: ‘Ik besef mij terdege
dat heeft daaraan en daaraan gelegen’.’

Beseffen is geen wederkerend werkwoord, zie:

nl.wikipedia.org/wiki/Wederkerend_werkwoord

Je kunt dus wel iets beseffen, maar niet JE iets beseffen.
‘ik verwijt mij’ zou wel kunnen.

Mea culpa. Wrijf het er maar in, regel 1 was genoeg geweest om het schaamrood op mijn kaken te jagen, besef ik mij. Maar ik blijf er voor gaan. Een stukje taalgevoel is ergens wel belangrijk naar mijn gevoel in dit vak.

Kapper

Een kapper heeft onlangs in Ede
Een klant bij het scheren gesneden
De enige klant tot op heden
Hij heeft toen ontsteld
Gekweld en versneld
Het voorval gemeld
En sprak; “‘k Had het liever vermeden
Maar goed, dat hij ruste in vrede”
*


Een kapper heeft onlangs in Ede
Een klant bij het scheren gesneden
Hij heeft toen ontsteld
Het voorval gemeld
En sprak: “dat hij ruste in vrede”
*

Het zou volgens mij meer zin hebben als dichtvorm van 8 regels, aaa bbb aa, indeling en versvoet als van de Limerick.



Dansorkest

Een dansorkest gaf laatst in Brielle
Gekleed in boernoesen of kielen
Een uitvoering voor duizend zielen

Helaas het publiek
Gesteld op klassiek
Minacht hun muziek

Waarmee ze de band overvielen
En lichtte eendrachtig de hielen
*

Ha Bas,

De kapper vind ik het leukst. Zou je kunnen motiveren waarom je vindt dat het gedicht in drie strofen, naast de eindrijm, beter uitkomt?
In wambuis valt de klemtoon op WAM...

Inge,

De Limerick 'Kapper ' heb ik eerder geplaatst. Ik vind dat de toevoegingen in de Limelimerick het vers niet beter maakt, omdat het dan minder puntig is.

'Dansorkest' is van oorsprong ook een Limerick. Ach ja, je kijkt eerst in je voorraadje, niet waar? De drie korte zinnen vormen een strofe, de witregel maakt dat duidelijker. Van 'wambuizen' zal ik 'boernoesen' maken.
'Ede/ gesneden' en 'Brielle/ zielen' vanwege de n is voor sommigen een discussiepunt.

Met of zonder strofen, de limelimerick is minder puntig. Vooral bij regel 4, 5 en 6 wordt het lastig; die drie korte rijmende zinnen gaan snel dreunen. Inhoudelijk moeilijk ook om er iets origineels aan toe te voegen.
Tegen de rijm van Ede en gesneden heb ik absoluut geen bezwaar evenmin van Brielle en zielen.
In strofe 2 van "Dansorkest" zou minacht m.i. beter veracht kunnen zijn; dan valt de klemtoon goed.

Helaas het publiek
Gesteld op klassiek
Minacht hun muziek

Waarmee ze de band overvielen
En lichtte eendrachtig de hielen

De verschuiving van het onderwerp in strofe 2 en 3 (enkelvoud-meervoud-enkelvoud) werkt verwarrend.
Ook bij boernoes valt de klemtoon weer op de eerste lettergreep.

Wat ik heel geslaagd vind in het kappersgedicht is de verrassing van de dodelijk snee en niet het schrammetje waar ik automatisch eerst aan dacht...

‘Mea culpa. Wrijf het er maar in, regel 1 was genoeg geweest om het schaamrood op mijn kaken te jagen, besef ik mij. Maar ik blijf er voor gaan. Een stukje taalgevoel is ergens wel belangrijk naar mijn gevoel in dit vak.’

Hieruit blijkt oprecht berouw en ernstig streven naar verbetering. Gelukkig maar, want mijn vertrouwen in Kees Koelewijn is tot het nulpunt gedaald sinds hij in een ollekebolleke het zeslettergreepwoord ‘onaangenaamheden’ gebruikte en dit bovendien rustig liet staan toen ik hem erop wees.

www.hetvrijevers.nl/index.php/component/...=6&Itemid=0&start=36

Bas, in deze regel vallen de natuurlijke klemtonen mijns inziens zo:

Een UITvoering voor DUIzend ZIElen

Ik ben het ook eens met de kritiekpuntjes van Inge.
En ik vind deze vorm ook niet leuk, een gewone limerick is veel beter.

De dames hebben gelijk in hun kritiek. Minacht is een goede verbetering, dank.

Daar is een simpele reden voor: ik heb mijn hele leven onaangenáámheden gezegd en heb je hint niet gezien, het kwartje is nu pas gevallen. Ik zit nu al de hele avond 'onáámgenaamheden' en 'onaangenáámheden' te mompelen en ben er nog niet uit of die klemtoon nou verschuift of niet. Volgens Van Dale is het 'onáángenaamheden' maar dat zegt niets over hoe het in de praktijk uitgesproken wordt. Van Dale zit er zo vaak naast dat het bij mij geen gezag meer heeft. Ik zal morgen eens mensen een zin laten uitspreken met dat woord. Maar ja, dat zegt ook niet alles, zul je zien dat het iets regionaals is als ze 'onaangenáámheden' zeggen. Wat een wereld.

Kees,
áángenaam, onáángenaam, - hoewel 'on' de klemtoon naar zich toetrekt- en dus onáángenaamheden, tenzij het inderdaad streekgebonden is.
Ik had het met wambuis en boernoes, ik wist niet beter, maar de dames wel.