Ik zocht laatst op een zondag al mijn fotoalbums op
En vond zowaar een foto van mijn liefste oudoom Blob
Oom Blob die was getrokken uit de zware Friese klei
Zijn uiterlijk dat paste daar verwonderlijk goed bij.

Met schoenen maatje ‘roeiboot’ en zijn uitspraak nogal plat
Het liefst verblijvend mét zijn varkens in het modderbad
Helaas was zijn relatie met de buurt ietwat bekoeld
Want, zeiden zij, het modderbad is niet voor Blob bedoeld

Een grote kale kop maar met een petje op zijn kruin
Marcherend in een houding die werd aangeduid als ‘schuin ‘
Dat had dan uiteraard een wat voorspelbaar resultaat
zijn tochten kwamen steevast uit in een publieke straat

Zijn broek te kort en op zijn billen dansten zijn bretels
Want zo was Blob ook nog een keer, heel onverwacht rebels

(Dit gedicht  is een bout-rimé  op het gedicht 'De Blob' dat je vindt bij 'co-producties')