Ik ben best wel welbespraakt
maar eigenlijk ook verlegen.
Ik zeg niet snel dat het smaakt
als ik jouw liefde wil bewegen.

Ik zeg dan iets als: nu, rijst,
en verwacht dan dat je komt.
En dat je mij er dan op wijst
dat hier het recept verstomt.

Dat de ratio geen plaats heeft
aan dit vlammend passiemaal.
Dat alleen wie zich verloren geeft
de klanken vindt van deze taal.

Ik blijf een kind in dit domein
en geniet van elke nieuwe wafel.
Ik voel gigantisch en denk klein,
mijn sensor mompelt: nu, rijsttafel.