Naar aanleiding van “(Geen) chemie” een paar suggesties

De redacteur van Wim Meyles:
Wel goed dat ik weer meelas
Er rijmt wél iets op PFAS

De grondreiniger:
Als ik die lading meewas
dan zit ik straks met PFAS

De Vlaamse theeproever:
Wat zit er in mijn theetas?
Amai, dat lijkt wel PFAS!

Amsterdamse chauvinist:
Drie kruizen van Andreas
loepzuiver, zonder PFAS

De biologisch-voedsel-adept:
Wat ik in de wc plas
bevat totaal geen PFAS

Treurende Dido:
Dit wens ik jou, Aeneas:
dat jij verzuipt in PFAS

Voorzichtige kerstman:
Ik land mijn arrenslee pas
als men mij meldt: geen PFAS

De dichter:
Of dit een goed idee was?
Dat weet je nooit met PFAS

Dank je, Niels. Mooie vondsten. Maar ik bedoelde als HVV-dichter natuurlijk honderdprocentsrijm (met -efas als rijmuitgang).

Hartelijke groet,
Wim

Dag Wim, Jij beschouwt het dus als "gewoon" vrouwelijk rijm. Voor mij eindigt vrouwelijk rijm op een sjwa, dwz een toonloze e, -ig of -lijk. Zo niet dan is er voor mij sprake van dubbelrijm, dat meer vrijheid biedt.
In dit jargon heet jouw variant "Engels dubbelrijm". Overigens is het Jaap Bakker gelukt met een trucje. Hulde Jaap!

O ja, als iemand zegt dat op een bepaald woord niets rijmt, dan ga ik meteen aan de slag. Gezien de vele herfst-gedichten van de laatste tijd heb ik niet het idee dat ik de enige ben.

Ha Niels,

Ik voel die uitdaging ook altijd (zoals ook blijkt uit mijn ‘voetbal op zijn spelbederfst’).
En ja , een compliment voor Jaap!

Dank voor je omzetting van mijn woorden in letterkundig verantwoorde terminologie.

Bedankt Niels en Wim,
Ik vond de rijmen van Niels op zich goed genoeg, maar probeerde toch nog te stunten. Helemaal 100% is mijn oplossing ook niet, besef ik, want op zich zijn v en f verschillende klanken. Foor een Amsterdammer zou het wel 100 % rijm zijn.
Maar ik wil iemand anders op dit forum nog wel een uitdaging meegeven om echt de volle Wim-norm te halen: er bestaat een fictief woord dat nog beter rijmt en dat is beefas. Je zou je kunnen voorstellen dat dat een synoniem is van het woord epicentrum. Maar ik kan niet zo gauw een gedicht verzinnen met de woorden beefas en PFAS dat ook dan ook nog enige zin in zich meedraagt. Maar wellicht weet iemand anders iets.
Groeten,

Jaap

In lijm zit ook een flinke portie PFAS.
Mijn buurman heeft er jaren mee gewerkt.
Bij leven heeft hij het niet zo gemerkt,
maar in zijn urn zat overwegend kleefas.

Zo zie je maar: rijmen op PFAS: appeltje-eitje.

Niels Blomberg schreef :
Hoi Niels,

hoe kijk je dan aan tegen rijmparen als:

koffie / sloffie
Otto / motto
aula / Paula

etcetera?

Is vrouwelijk rijm niet een rijmuitgang van twee lettergrepen, waarbij de voorlaatste lettergreep de nadruk krijgt? Slechts als beide lettergrepen een evenredige nadruk krijgen, is naar mijn smaak sprake van dubbelrijm (randstad / handvat).

Dag Monnhauser,

Je hebt gelijk. Lodewick, schrijft in Literaire kunst: 'Vrouwelijk of slepend rijm als de beklemtoonde lettergreep nog door een onbeklemtoonde gevolgd wordt (kopen: lopen).' Voor zover ik weet is die definitie niet veranderd.

Niels, we hebben een tijd geleden toen we nog aan estafettedichten deden een discussie gehad tussen jou, Remko en mij waar deze begripsverwarring ook speelde, volgens mij.

c.a.
Frits

Monnhauser, dat zijn goede voorbeelden. Het ligt inderdaad subtieler. Een scherpe grens tussen vrouwelijk rijm en dubbelrijm is er waarschijnlijk niet, of liever ik zou geen ondubbelzinnige definitie weten.

Frits, de begripsverwarring die ik zie, is dat het destijds om dezelfde discussie zou zijn gegaan.
Bij mijn weten was destijds je stelling dat volrijm uitsluitend plaats kon vinden op de hoofdklemtoon van een woord. Voorbeeld: kattenvanger zou wel rijmen op rattenvanger, maar niet op sleutelhanger. Dat lijkt me toch echt een andere discussie.