‘Ik heb geen groene vingers, mam’
zei hij me bij het hoge gras
toen ik weer eens een kijkje nam
‘Ik heb geen groene vingers, mam?
die muur was wit, ik schrik me lam
dit graslandschap dat geeft geen pas
Ik heb geen groene vingers, mam
zei hij me bij het hoge gras

René,

Je weet ik ben een groot fan van trioletten. Technisch is deze helemaal in orde.

Maar ik snap er helemaal niets van.
Kan best aan mij liggen, ik kijk nog naar het vraagteken extra in de herhaling en naar dubbele bodems met groen e.d.

Ik zocht ook nog naar iets diep filosofisch o.i.d.
Ik ben verbijsterd. Nogmaals technisch ok en misschien valt het kwartje later.

Met groet,


John

Hi John,

Bedankt voor je reactie.
Ja, het triolet is ook mijn eerste en grote liefde, op de voet gevolgd door het sonnet.

Vandaag heb ik wat dingetjes die al lang lagen de hamerklap gegeven. Ik mag alleen nog leren dat niet ieder idee een goed idee is. Ik sta er steeds nuchterder in.

Ik neem de reacties van lezers bloedserieus. In jouw geval denk ik dan meteen: dan heb ik het niet goed (genoeg) geschreven of dat het idee niet sterk genoeg is.

Ik wil hem ook weer niet meteen helemaal weggeven. Ik zal je een paar kleine aanwijzingen geven.

'hij me' r2 en r8 kun je bijvoorbeeld vervangen door Koentje o.i.d.

r7 kan misschien beter tussen aanhalingstekens.

Zo nodig reageer ik nog een keer.

Grote groet,

René,

Ik kom nog even terug op dit triolet omdat ik weer eens met het triolet bezig ben. Ik heb er drie in de steigers staan die veel weerstand bieden om zich te laten temmen.

Er is wat tijd overheen gegaan en ik zie geen verdere reacties op jouw triolet.

Volgens mij is de situatie als volgt:
Zoontjelief heeft gras op de witte muur getekend, vindt dat zelf erg geslaagd (hij heeft gras laten 'groeien', vandaar groene vingers, overdrachtelijk).
Daarbij heeft hij zijn vingers niet vies gemaakt met groene verf of waskrijt o.i.d. (letterlijk geen groene vingers).

In een eerder bericht heb ik al aangegeven dat ik het moeilijk te begrijpen vind. Het onderliggende idee is prima.

Met groet,

John

Hoi John,

Leuk weer van je te horen. Ik herken het dat de drive om een nieuw triolet te maken af en toe weer de kop opsteekt.
In mijn overtuiging is een triolet goed wanneer het meteen begrepen wordt. Zo niet, dan is het niet goed gedaan.

Je hebt deze bijna doorgrond. Mijn idee was juist dat het kind wel verf aan zijn handen heeft maar dit (zoals een kind dat kan doen) stellig ontkent hoewel het overduidelijk is dat het wel zo is.

(Ik heb Groen echter allang losgelaten)

Ik denk dat je het beste goed geslaagde trioletten kunt analyseren. Wat heeft de dichter gedaan? Waarom is het zo goed? Neem alles mee. Aantal voeten. Mannelijk/ Vrouwelijk rijm? Welke zinnen veranderen van betekenis: 1, 4 en 7? 2 en 8? Alle vijf? Kan ik ook draaien met iets wat zo voor de hand ligt?

Verder denk ik dat we allebei beelddenkers zijn. Hiermee bedoel ik dat we in ons hoofd snelle stappen maken die we op papier overslaan. Voor de beelddenker zijn de stappen hartstikke logisch, voor de lezer abracadabra. Dit komt vooral in het triolet tot uiting. De overgeslagen stappen dienen duidelijk gemaakt te worden. Vergeef me als ik er naast zit of als je er niets mee kunt.

Ik ben benieuwd naar je ideeën. Soms kan een blik van een ander je iets geven wat je niet ziet.
(en als je het forum te spannend vind, mag je me gerust een mail sturen - Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)

Maar boven alles, ik ben ook gewoon leerling, hahahaha.

Grote groet,

René,

Ik ben dol op 'puzzels' (ik bedoel geen kruiswoordpuzzels) vandaar dat ik het triolet ook zo waardeer.
Om je gerust te stellen, het is niet obsessief. Zoals ik al zei heb ik trioletten in wording weer eens ter hand genomen. Hiervoor heb ik weer diverse trioletten herlezen ter inspiratie en kwam deze tegen.

Het idee van een beelddenker herken ik wel. Dat hebben we al eens vaker besproken. De hele situatie en het verhaal leeft al in mijn hoofd en is daar volkomen logisch en helder. Dan zie je inderdaad soms niet goed meer dat je de zaken onvolledig weergeeft.

Ik voel me niet geremd om op dit forum te reageren maar dank je voor je email-adres. Wellicht komt het nog eens van pas.

Dus voor ons beiden: 'Op naar het volgende triolet!'

Met groet,

John