pixabay

Buitenbeentje

Mijn vader drinkt whisky, mijn ma liever gin,
mijn biergrage broers nemen samen een kratje,
mijn zuster kent iedere kroeg in ons stadje
en zorgt daar royaal voor gelag en gewin.

Ik krijg er met moeite wat alcohol in,
van één kleintje pils gaat mijn maaginhoud klotsen,
bij glas nummer twee voel ik dat ik moet kotsen,
ik ben de probleemdrinker in het gezin.

Knap, Wim. Toch een vraagje... Technisch gezien klopt het metrum, maar voor de clou zou eigenlijk de klemtoon op 'ik' moeten liggen in de laatste regel. Is dan 'Ben ik de probleemdrinker in het gezin?' niet adequater?

Ha Steven,

Mooi om te zien dat het met je gevoel voor metrum wel goed zit. Als je het metrum in dit vers consequent doorvoert, ligt de klemtoon in de laatste regel inderdaad verkeerd. Ik heb er zelf ook even op gepuzzeld. Als je lang genoeg schaaft aan je gedicht, vind je bijna altijd wel een oplossing voor een metrumprobleem. Hier vond ik het uiteindelijk niet nodig om iets te veranderen, omdat er ook nog zoiets is als antimetrie: je gaat tegen het metrum in om een bepaald effect te bereiken. Meestal betreft het een woord dat je van een klemtoon wilt voorzien. En omdat de ik-figuur wil aangeven dat hij het probleem is, valt de beklemtoning 'IK BEN/ben de proBLEEMdrinker' hier m.i. wel te rechtvaardigen.

Hartelijke groet,
Wim