De appel valt steeds verder van de boom.
Ik ben niet goed in snoeien van de takken,
die door de vele appels bijna knakken.
Ach, waarom hield ik hem toch niet in toom?
Nu zijn ’t de buren die mijn appels pakken.


Afgelopen zaterdag, 19 oktober, heb ik dit gedicht mogen voorlezen in de kerk van Gelselaar, tijdens de afsluiting van de Appeldag aldaar. Ik was met 3 gedichten genomineerd in de poëziewedstrijd. Deze kreeg de 2e prijs.