Het juryrapport.
Frits schetst het decor: een bruine kroeg met Belgisch bier waar over poëzie wordt gesproken. Hendrikje vult aan: een divers gezelschap, en uiteenlopende gespreksonderwerpen.
Ben brengt een motto in: de maag is ook een spier, en ook dat er dag aan dag gediscussieerd wordt.
Judy introduceert rivaliteit, onder invloed van rijk stromend bier.
Monnhauser laat ze elkaar verpletteren met feiten en citaten, maar wel in een broederlijke sfeer.
Tot zover de mise en scene.
Dan de afronding:
Bij Judy barsten ze uit in zang, niet welluidend maar wel erudiet.
Ben laat ze trots en excentriek middeleeuwse klassieken scanderen.
Bij Monnhauser is het doel gehoord en gezien te worden en – naar Reve – niet onopgemerkt te blijven
Hendrikje focust op de kastelein, die economisch baat heeft hij voortgaande discussie.
Frits laat hen eensgezind een loflied zingen, met als motto: light verse verveelt nooit.
Beoordeling:
Op bijna alle ingebrachte elementen is ingegaan. Alleen ‘de maag is een spier’ is blijven liggen.
Alle deelnemers tonen sterk eindspel, met diverse literatuurverwijzingen. Frits geeft vervolg aan r3, dat je in die kroeg nog over poëzie kunt praten. Ik vind het een mooie gedachte dat in zijn versie een gevarieerd gezelschap dat van gedachtewisseling een sport maakt, zelfs na veel bier eensgezind waardering uitspreekt voor light verse. Daarom wint Frits de prijs.
Aldus de jury, in de persoon van Straffe Hendrik (om nog maar even bij het Brugse bier te blijven)
De winnende tekst luidt dus:
Terzijde van de drukke winkelstraten
Ligt vaak een bruine kroeg met Belgisch bier
Waar je nog over poëzie kunt praten
De barman, briefbezorger en bankier
Zijn thuis in voetbal, politiek en letteren
Hun motto is: de maag is ook een spier
Zo zitten ze dus dag aan dag te tetteren
En maken er een sport van om elkaar
Met feitjes en citaten te verpletteren
Hun broederschapsjolijt is zonneklaar
En zeldzaam is het loflied dat ze kwelen
Na zeven glazen Brugse Babbelaar
Zo eensgezind dat niemand het kan spelen
Verklaren zij: Light verse gaat nooit vervelen