(Karel de Kale, keizer van het Roomse Rijk (875-877))


Het startte op zijn negentiende al 
Een schrikbeeld dat u vast herkennen zal 
Althans, als man, voor vrouwen geldt dit zelden: 
Een niet te stuiten vorm van haaruitval 

Nu kan dit voor een vrouw als minpunt gelden 
Inzake Karel echter kan ik melden 
Dat door zijn grote rijkdom en zijn macht 
De dames om het hardst zijn kant uit snelden 

Een situatie die hem dikwijls bracht 
Tot een gezonde amoureuse nacht 
En dan bleek altijd tijdens het ontkleden 

Dat Karel toch meer haar had dan gedacht; 
Zijn borst en buik en verder naar beneden… 
Maar goed, die plek is tamelijk omstreden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Ballade van den republikein




 

Jawel mijnheer, ik wil een republiek!
Iets wat ik deel met échte democraten
Weg met die halvegare koningskliek
Al die Oranje-Nassau-staatspiraten
Waarvan je nooit wist waar hun handen zaten:
Hun jachtlust gold de vrouwen en het zwijn
(Uit paarzucht, denk maar niet dat ze die aten)
Daarom mijnheer, ben ik republikein!

Je krijgt van heel die clan toch een koliek!
Neem Bernhard, ooit de trots van zijn soldaten
Als één woord hem niet paste is het ‘chic’
Hij heeft een stroom van bastaards nagelaten
En ook zijn graaizucht liep zó in de gaten
Dat ieder ander zwaar gestraft zou zijn:
Maar hij moest slechts in burger door de straten
Daarom mijnheer, ben ik republikein!

De hele bende is ook zwaar mystiek
De een staat zwevend met een boom te praten
De ander met een rare UFO-freak
Of met de vreemdste aardstraalkastfanaten
Je vraagt je af, zijn dit wel echt primaten
Je vindt iets met zo’n protoplasmabrein
Zelfs in geen berggehucht in de Karpaten
Daarom mijnheer, ben ik republikein!

O god, ik raak hiervan in alle staten!
Mijn bloed kookt woest van woede en venijn
Een goed excuus voor drank en opiaten:
Daarom mijnheer, ben ik republikein!


(Met dank aan Anton van Duinkerken)