Hij is zo zacht, zo aai- en knuffelbaar
Zo donzig lief, gewoon om op te vreten
Zijn snoetje met dat snoezig snuffelhaar

Welk onmens kan zo’n heerlijk wezen eten
Alleen een harteloze buffelaar
Gelukkig, ik heb niet zo’n plat geweten

Ik eet geen kerstkonijn, voor geen miljoen
Maar troost me met een vette homp kalkoen

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Spekkedikken (Groningse gerechten deel 3)



Nog even en het jaar is weer voorbij
De klok staat laatste uren weg te tikken
Maar ‘t naderende einde wordt verzacht
Door uitzicht op een schaal vol spekkedikke

De kater komt opdringerig langszij
Probeert door onophoudelijk te likken
De onrust weg te halen uit zijn vacht
Hij kent niet het genot van spekkedikke

Dan volgt het hoogtepunt, de buurt staat blij
Vrijwillig in de dichte rook te stikken
Van vuurwerk dat een gat slaat in de nacht
Gelukkig is er thuis nog spekkedikke

Aansluitend op die nacht vraagt men aan mij
Of ik iets van het nieuwe jaar verwacht:
Niet veel, maar aan het eind wel spekkedikke