Kees Stip
WikimediaCommons
 
De engel leek een vrouw met vlerken op
De rug; ze kwam stil bij hem neergedaald
- Ooit zeker inspiratie voor een fop –
Beduidde hem met zachte schouderklop
Dat hij, de oude bard, werd opgehaald
 
Hij wachtte aan de hemelpoort, bepaald
Niet kort; het paradijs wordt vast een flop
Voor mij, al heb ik nooit door schuld gefaald,
Dacht Stip gebelgd, naar zonde nooit getaald
De sleutelwaarder krijgt straks op zijn kop
 
Ik bleef lang uit, ik moet me excuseren,
Sprak Petrus, maar ik heb, als fan van u,
Eerst thuis uw werk gehaald en vraag u nu
Of u dat - liefst met opdracht - wilt signeren
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Laat het maar lopen

Ze dulden de steek van de zon uit de tropen
Ze laten zich slaan door orkaan en passaat
Ze blaren in Elst al maar blijven fanaat
op een roemrijke tocht door de Annastraat hopen

Een enkeling maakt het dan niettemin laat
Die schuimt door de stad om wat schaalbier te kopen
en om er na afloop wat stoelen te slopen
Folklore, meneer, men bedoelt het niet kwaad

Oh Nijmegen, Waaldorp van wereldformaat
Zet alles, je poorten, je tapkranen, open
geur op nu en voed weer mijn hamburgerhaat

Vierdaagse – het is toch volledig bezopen?
Ik leef weer een dag of wat enkel op straat
Oh Nijmegen, Nijmegen, laat het maar lopen