WikimediaCommons
Te Zandvoort sprak een brilslang cru:
‘Mijn footprint laat ik graag aan u,
want global warming noem ik snert,
ik ben het tiep oom Dagobert.
Vindt u dat asociaal, gestoord?
Het hoort bij mij en bij mijn soort!’
Uit het archief
Kater of kater
Pixabay
De dag moet het vandaag maar zelf bekijken,
hij voelt zich niet tot deelname verplicht
probeert alleen het felle ochtendlicht
en alles wat geluid maakt te ontwijken
dus ligt hij met zijn beide ogen dicht
op een verdwaalde Zenboeddhist te lijken
die graag de staat van niet-zijn wil bereiken,
bij iedereen vandaan, ver uit het zicht
Hij heeft het al zo menigmaal gedacht:
'De wereld kan het daglicht niet verdragen',
en duwt zijn neus nog dieper in zijn vacht
Niet dat hij er verlichting van verwacht,
toch zou hij in zijn toestand willen vragen
om onbeperkte toegang tot de nacht