Wanneer ik weer lunch in de stad bij de HEMA
Dan twijfel ik bij de gerechten een beetje
Zo'n stevige rookworst? Of toch een kaal sneetje?
Tweeslachtigheid is daar een terugkerend thema
 
Je hoort ze al fluisteren als men mij ziet:
Daar heb je hem weer, onze hemafrodiet
 
Rookworst
Freepik.com
 
 
Bij Atalanta Art verscheen onlangs de nieuwe bundel van Ton Peters vol sonnetten.
Zondag 26 januari vond in Groningen hiervan de bundelpresentatie plaats.

Tot niets verplicht, 37 kattensonnetten
Isbn: 9789083371900
totnietsverplicht
 
 
 
In een recensie schreef Jean Pierre Rawie: ‘bespiegelingen van beurtelings de auteur en – cursief gedrukt – de kat zelf, die ook een kennelijke voorkeur voor het sonnet koestert. Het zijn vermakelijke, ontroerende en dikwijls tot nadenken stemmende gedichten.’
 
Veel van zijn kattensonnetten waren eerder op Het vrije vers te lezen en wij bevelen daarom deze bundel van harte bij u aan.
 
Het boek is te ontvangen door 13,92 euro over te maken naar C A Peters NL46 RBRB0900 544392 ovv ‘tot niets verplicht’ met vanzelfsprekend naam en adres van de ontvanger. Desgewenst wordt de bundel gesigneerd en van een opdracht voorzien.
 
Mijn dokter spreekt van hernia scrotalis
En van een ingreep zonder pijn
Die naar zijn zeggen heel normaal is:
Het zou zijn eigen zakbreuk maar eens zijn
 
 
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01-05/02/2025 ): Lijfelijkheid
 
 

De machtige rivier is al verworden tot gedruppel
Het weer zit in het hout van deze eens zo fiere knuppel
Een stille doder sluipt te vaak mijn achtersteven uit
Mijn botten maken bij 't bewegen veel te veel geluid

Toch hoort het niet om telkens maar de haren te gaan splitten
Al zie ik het niet helder meer, ik zie het nog wel zitten


Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01-05/02/2025 ): Lijfelijkheid

Fast creek klein
Wikimedia Commons

Niet vaak zag ik zo’n spannende verschijning,
zo’n fraaie welving van de achterkant,
zo’n stijlvol silhouet, zo elegant
het spel van strak en rond in de belijning.
 
Nog denk ik wel aan die volmaakte ronding.
De auto die ze streelde bleek een onding.
 
 
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01—05/02/2025 ): Lijfelijkheid
 

ChatGPT / DALL-E
Ik voel twee zachte borsten in mijn rug
En in mijn linkeroor haar zwoele stem
Bij mij gaan de gevoelens van de rem
Terwijl zij fluistert: "Wil je even vlug
 
De kelder in, een heerlijk flesje pakken
en dan meteen mijn lekke voorband plakken?"
 
 
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01—05/02/2025 ): Lijfelijkheid
 
ChatGPT / DALL-E
IMG 5721
(Wikimedia Commons)
 
 
Ze is oogverblindend, zacht streel ik haar rug
Haar zij, dan haar buik en dan schuchter naar boven
Dat zij mij dit toestaat is haast niet te geloven
Ze glimlacht, we zoenen, daarna gaat het vlug
 
Maar lijfelijkheid blijft toch meer iets privés
U zit niet te wachten op platte clichés
 
 
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01—05/02/2025 ): Lijfelijkheid
 
Een vers zegt u geen bal?
U huivert van gedichten?
Ik zal in geen geval
u tot lectuur verplichten.

U wil aan poëzie
geen beetje tijd verspillen?
Ik zweer aan uw fobie
niet al te zwaar te tillen.

Ik stel het niet in vraag
en acht uw vrees bewezen.
Toch hebt u er vandaag
al minstens één gelezen.


(geschreven n.a.v. gedichtendag, donderdag 30 januari)
 
gedichtenhater
Copilot
 
clock
pixabay
 
Mijn vrees is dat het mij niet lukken gaat,
het valt niet mee de klok terug te zetten,
zorgvuldig, naar een datum vóór het kwaad,
mijn vrees is dat het mij niet lukken gaat.
De buren zijn nu dag en nacht paraat
en zitten op hun spulletjes te letten.
Mijn vrees is dat het mij niet lukken gaat,
het valt niet mee de klok terug te zetten.
 
Ik sla de bal en rochel als een otter
Mijn vrouw loopt ook te blaffen op de baan
Nog 18 holes met hoge koorts te gaan
Het putten gaat gepaard met flink gesnotter
 
Zo staan wij op de green met zere kelen
Ons jaarlijks potje griepgolf uit te spelen
 
GRIEPGOLF HVV
Copilot
 
tv
Icon-icons
 
De serie die ik volgde op tv
Begon me onderhand wat te vervelen
Steeds weer de walgelijkste taferelen
Geef heel dat schrijversteam toch zijn congé

De plot bleef teleurstellend, keer op keer
Het NOS-journaal, ik kijk niet meer
 
 
Diep deprimerend, dit!
Drukkende duisternis:
dofheid doordringt deze
dwingelandij.
 
Duidelijk dreigt daar de
donkeredagendip,
danig doordesemd door
doemdenkerij.
 
HansenGrietje
Copilot
 
Zou het dan toch? Zouden sprookjes waarachtig bestaan?
Hans en zijn Grietje, met vlinders en ondersteboven
Gaven zich over aan salsa cubana, spontaan
 
Heerlijk dat zij in het sprookjesbos mochten verloven
Zwierend en zwaaiend, Doornroosje keek slaperig om
Dáár kwamen zij uit de Fata Morgana gestoven
 
Verder en verder het park in, ach lieverds waarom?
Was het niet beter te keren al op jullie schreden?
Stoer wuifde Hans alles weg en zei: kom meisje, kom
 
Swingende liefde als dit, daarvan wás er geen tweede
Tokkelend langzaam omhoog op die spannende schans
Gierend van pret vloog de Python met hen naar beneden
 
Plots brak de as en pardoes vlogen Grietje en Hans
Hóóg door de lucht in hun laatste, macabere dans
 
 
Ik blow en snuif ik spuit en slik en vape
Ben vaste gast op grote drinkgelagen
Ik ken in bed het klappen van de zweep
En als het gaat om geld speel ik het leep
Want al wat God verbood kan mij behagen
 
Mij wachtte dus de hel met duizend plagen
Waar ik hem als een ouwe dief voor kneep
Maar daar hoort u mij niet meer over klagen
Het Laatste Oordeel? Ik zal glansrijk slagen
Passeer met vlag met wimpel straks de streep
 
Tot aan mijn dood blijf ik in zonde leven
Ik ga voor Trump en die zal mij vergeven
 
 
 
Een koekoek kocht in Ammerstol
Een dure magnum Pomerol
Zo'n fles daar doe je dagen mee
Dat had je mooi gedacht, maar nee
Hij leegde hem in slechts drie slokken
Mijn god, wat kon die koekoek klokken
 
WijntjeKoekoek
Copilot
 
 
Helmhenk
Copilot
 
Mijn helm kapot laatst bij een val in Drenthe
Een nieuwe was te duur, ik had geen centen
Toen zag ik door een raam (ik stond te plassen)
Een tweedehandsje en die bleek te p
Assen
 
 
In het Drents museum is in de nacht van vrijdag op zaterdag
een unieke gouden helm gestolen.
 
lidcactuswikimedia
commons.wikimedia.org
 
Als bloedzuring zuiverend werkt op het bloed,
als longkruid je weerstand een stuk kan verhogen,
als ogentroost rust biedt aan brandende ogen,
als hartgespan helpt bij een somber gemoed,
 
als maagdenpalm tegen bevruchting behoedt,
als passiebloem hartstocht spontaan doet ontvlammen,
als heelkruid ontstekingen in weet te dammen,
dan ben ik benieuwd wat een lidcactus doet.
 
Rayonhoofd
Chat GPT
 
Mijn Black en Decker hoeft niet klaargezet
Het heeft alweer in weken niet gevroren
We hadden het nog één keer willen horen
Maar nooit meer ‘It giet oan’, want ‘It ken net’
 
Die ijsmuts kan de kast in voor een pet
Ik hoor zo langzaamaan tot de folklore
En heb mijn uitje en de moed verloren
Want nooit meer ‘It giet oan’ want ‘It ken net’
 
Het ‘Hart van Nederland’ vroeg laatst belet
‘Kunt u in dikke jas en op uw noren
En met zo’n rare klep over uw oren
Eerst zeggen: ‘It giet oan’, dan ‘It ken net’?’
 
De vrouw stuurde me gisternacht uit bed
Omdat mijn dromen tot het ochtendgloren
Haar telkens bij de nachtrust bleven storen:
'Jij schreeuwt maar: ‘It giet oan’, maar ‘Dit ken nét’!
 
Wij waren helden van het Pompeblêd
Maar nu zijn alle Hoofden senioren
Komt Magere Hein tot slot ons zieltje scoren
Dan zegt ie: ‘It giet oan’, maar jullie..’Net’
 
 
Een schaamluis is in Etten-Leur
beroemd als zedenrechercheur,
waar zaken worden opgelost
alsof het amper moeite kost
en dat komt ongetwijfeld door
het nietsontziende kruisverhoor.
 
 
Ik zou toch zo graag dansen maar mijn benen willen niet.
Het schort mij aan een maatgevoel, mijn kop is erg balsturig,
ook soepelheid ontbreekt mij, ik ben net een monoliet.

Zo sierlijk met mijn lief te zwieren, och dat wou ik vurig
en daarom heb ik steeds opnieuw met dansles meegedaan.
Hoewel zij mij zeer liefhad werd zij toch wat ongedurig,

want door mijn leiding of nou ja wat daar voor door moet gaan
ontbeert zij elk genoegen van een vrij en sierlijk zwieren.
Zij zei: ‘Je bent een lieverd maar blijf nu maar even staan.’

Nu danst zij met een ander die haar ook nog wil versieren.
Ik moet er dus voor zorgen dat ik straks niet word gedist.
Het leven is geen vreugdedans met zulke stroeve spieren.

In een dans ben ik evenwel een echte specialist:
ik ben een ware meester in de echtelijke twist.
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Kaketoe knaagt kabel



Die grote wolk van wit met gele kuiven
Is elke keer een wonderschoon gezicht
Maar er wordt flink wat schade aangericht
Als weer zo’n dikke zwerm hier langs komt stuiven

Ze zijn niet meer content met zaad en noten
Ze trekken bossen etherkabels los
Als was het slechts een zijden draadje flos
En helpen heel het netwerk naar de kloten

Zo gaat het dus. Elk dier kent zijn belang
En dient de mensheid voor een groter doel
De kabelmaatschappij gaat op de fles

Ik leer vandaag een hele wijze les
Bij mijn gereedschap zit een nieuwe “tool”:
Een geelkuifkaketoe als draadstriptang


Kabel- en telecommaatschappijen in Australië maken de laatste tijd regelmatig extra kosten voor reparaties van doorgeknaagde kabels.

Boosdoener is de grote geelkuifkaketoe, die de fabrikanten steeds vaker tot wanhoop drijft.
Grote geelkuifkaketoes (Cacatua galerita) eten fruitgewassen en knagen op bladeren en boomschors, maar doen zich sinds kort ook steeds vaker tegoed aan netwerkkabels.