Mondharmonica’s en het getokkel van gitaren
Peace en vrije liefde, uitgebeeld in handgebaren
Niemand die zich stoorde aan een hippie en een non
vrijend op een bankje naast een zwerver in de zon
Blote voeten, lange haren, dansen op het gras
Slapen met je liefje onder een geleende jas
Love was all. Het leven paste in een canvas tas
Het zal toch niet, het zal toch niet gebeuren
Dat Robert ons alweer te vroeg verlaat
De Varssevelder toont zich wegpiraat
Na tweemaal in een vroege rit te pleuren
Een ellepijp die moet je ook niet scheuren
De eerste week dan hoor jij ongeschaad
Te wachten tot je in de bergen gáát
Doch heden zal de Tour slechts om jou treuren
Maar eens dan rijd je – wij staan dan te juichen –
De koninginnerit, minuten los
En alle concurrenten zullen buigen
Want eens dan word je berggeit, beer én vos
Voor ieder valt de gele droom in duigen
Maar niet voor jou, jij bent de nieuwe Boss!
* Buiten al onze uiterst strenge eigen regels om hebben we dit Tourgedicht al geplaatst voordat de gedichten van De loftrompet alle vier zijn gepubliceerd. Als nieuwkomer heb je nou eenmaal wat privileges! Heb je al iets ingestuurd, dan zullen we dat binnenkort plaatsen en heb je nog niets ingestuurd, mail ons dan op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.