Mijn handen zijn met groeiend groen verweven
Een volkstuin geeft mij dagelijks te eten
Maar wat een schrik, de sla is aangevreten
Kapot ben ik van dat verwoeste leven

Ik staar ernaar terwijl ik sta te beven
Mijn jonge sla door slakken buitgemaakt
En dat is iets wat mij ten diepste raakt
Maar God, ik heb ze allemaal vergeven

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Helga



Bij haar verschijning rond acht uur
Stijgt de gevoelstemperatuur
Van vele onderkoelde heren.
Wat kan men, lezers, hiervan leren?

Geen winterkou kan concurreren
Met weervrouwen in sexy kleren.