ze ziet zichzelf weer in de schouwburg
op vaders arm, de drukte, het geroezemoes
weer thuis strijkt moeder stil wat kleren
één koffer maar, alleen voor haar?
op vaders arm, de drukte, het geroezemoes
weer thuis strijkt moeder stil wat kleren
één koffer maar, alleen voor haar?
wij komen later schat, toe ga nu maar
ze had gewacht op later, bleef alleen
en wist niet beter dan
en wist niet beter dan
dat het ooit voorbij zou gaan
hij ziet zichzelf weer in de lange rij
een jochie nog, en hoort weer elk woord
dat zijn vader zei
toe jongen, smeer ‘m als je kan, doe ‘t voor mij
een jochie nog, en hoort weer elk woord
dat zijn vader zei
toe jongen, smeer ‘m als je kan, doe ‘t voor mij
ik zie je later, toe ga nu maar
hij had gewacht op later, bleef alleen
en wist niet beter dan
en wist niet beter dan
dat het ooit voorbij zou gaan
nu, zoveel jaren later brandt nog steeds
de pijn van het verlaten zijn
de loden lucht draagt maan noch ster
alleen het donker fluistert
de pijn van het verlaten zijn
de loden lucht draagt maan noch ster
alleen het donker fluistert
dat het nooit voorbij zal gaan