Hij maakte voor hij renner was de straten
wat hij met humor en met passie deed
en daarbij lekker Amsterdams kon praten.
Toen bleek dat hij als fietser heel hard reed
heeft Gerrie voor een nieuw beroep gekozen,
werd Knetemann voor al zijn fans ‘de Kneet’.
Zijn wielerleven ging soms over rozen:
hij juichte vaker bij de finishlijn,
in sprints à deux was hij een virtuoze.
Maar hij had ook vaak tegenslag en pijn
waarna de tranen uit zijn ogen welden.
Zijn mond was groot, zijn hart was nogal klein.
Zo werd de Kneet een van mijn grootste helden.
Fietst hij nu op de Elyzeese velden?
Uit het archief
Pedopriesterschap
Die roomse handjes kunnen er wat van
Lijp hield de kerk dat onder paarse petjes
Geholpen door bigotte schietgebedjes
Wat gaat Franciscus doen als 'vrome' man?
Vast lang op reis voor ’t mea culpa-spel
Van hot naar her dus, en tot slot de hel!