Het is een feit: het tikken van de klok,
Een monotoon geluid in onze oren,
Zal ieder mens eens niet meer kunnen horen.
Zo ging het ook met 'zuster' Hetty Blok.
Getooid met kapje, schort, verpleegstersrok
Kon zij destijds als Klivia bekoren.
Dit typetje ging sindsdien niet verloren
Omdat het steeds weer volle zalen trok.
De rol van zuster heeft haar nooit verlaten.
Een mens mag zonder schreeuwen en gegil
En niet met deuren slaand doen wat hij wil.
Maar Hetty heeft het niet meer in de gaten.
Wellicht kan zij, al staat haar klok hier stil,
Daarginds nog wat met Annie Schmidt gaan praten.
