Als straks in juni vierentwintig landen
Ten strijde trekken op het veld van eer
Dan zitten wij hier bij de pakken neer
En staan we wekenlang met lege handen

Dat in zo'n zwakke poule ons land toch strandde
En wij niet mogen meedoen deze keer
Doet ons verwende voetbalhart flink zeer
Het voelt een beetje of men ons ontmande

Maar niet getreurd, we komen weer bij zinnen
Een nieuwe ronde brengt een nieuwe kans
Om op sportief gebied een prijs te winnen

Want Dumoulin wint vast de Tour de France
En Dafne sleept twee gouden plakken binnen
Dan voelen wij ons zeker weer meer mans 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Met een been in het graf

Toen Simon, nadat hij was overleden,
Raar hinkend voor Gods rechterstoel verscheen
Zei hij: “Ik mis helaas mijn rechterbeen,
Maar anders was ik voor U opgetreden.” 

Toen sprak de Heer: “U kunt meteen beginnen:
Dat been is goddank al een tijdje binnen!”


Een paar weken voordat Simon Vinkenoog overleed is zijn rechteronderbeen afgezet. Daarover schreef Driek van Wissen voor Het vrije vers het gedicht Hij ziet er geen been in. Driek van Wissen en Simon Vinkenoog waren beiden ooit Dichter des Vaderlands.