We kunnen hier maar weinig tijd spenderen
Het leven is nu eenmaal kort van duur
Ik raakte van dat schrikbeeld overstuur
Want doodgaan leek me nogal kut met peren
 
De grond in om daar langzaam te verteren
Dat wou ik niet en ook niet in het vuur
Maar sinds ik hoorde over resomeren
Ben ik niet bang meer voor mijn stervensuur
 
Dat ik daarna mag baden in een vat
Met vloeistof en mijn lijk wordt opgelost
In drie uur tijd slechts, ja dat lijkt me wat
 
Dus nabestaanden, koste wat het kost
Wanneer ik sterf gun mij dan de sensatie
Van snel verdwijnen middels resomatie

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Lenteherfst



Ik ween om bloemen in de knop gebroken,
maar ook om bloesemblaadjes op mijn pad.
Er is vannacht een wolkbreuk losgebroken;
die natte blaadjestroep is spiegelglad.
Daardoor heb ik mijn bovenbeen gebroken
en lig ik voor een aantal weken plat.