Hij leest wat woorden, maar hij kan niet schrijven.
Naar school gaat hij al lange tijd niet meer.
Hij knielt gedienstig voor zijn klanten neer
om toch een beetje op de been te blijven.

Hij droomt van ooit te kunnen functioneren
en adaptief te lezen in een adequaat
didactisch pedagogisch werkklimaat 
dat stimuleert tot optimaal presteren.

Hij droomt van slimme leerlingvolgsystemen.
Van ouders die, na bijna heel de week
hard werken voor een hoge hypotheek,
ook af en toe voor hem tijd willen nemen.

Hij droomt van eindeloze Cito-toetsen,
staart in de helderblauwe tropenlucht.
Dan zakt zijn blik weer. Na een zachte zucht
gaat hij maar verder met het schoenenpoetsen.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Niquitine

Ik moest toch maar eens stoppen met dat roken.
Dus naar een cursus voor de laatste sigaret.
Helaas heb ik er weinig opgestoken,
behalve stiekem twee op het toilet.

Mijn discipline was van korte duur.
De pleisters brachten ook al geen respijt
en aan mijn lijf geen vreemde naaldpunctuur.
Ik raak ook al mijn zekerheden kwijt.

Nu kauw ik me de hele dag in 't rond,
geregeld grijp ik maar weer in zo’n zak,
stuw overtollig speeksel door mijn mond:
het is echt smerig spul, die pruimtabak.

Toch is mijn wil een krachtig instrument:
Een Camel! Marlboro! Desnoods een Kent!