Pixabay
Ze zwijgen zuchtend door hun restbestaan
de dorre lippen wijken slechts voor happen
van dierenresten die in taaie lappen
de strijd met kunstgebitten ondergaan
En ’s avonds als ze traag en zoekend zappen
langs bonte beelden die snel af en aan
hen van teveel herinnerplicht ontslaan
proberen ze er niets meer van te snappen
Op het dressoir staan vaag te vegeteren
verdorde, slappe, treurige chrysanten
als om de doodse sfeer te evenaren
Het is alsof ook zij participeren
in dit bestaan als fletse figuranten
en op het kaartje staat: ‘Nog vele jaren!’
