kus
Flickr.com
 
Tweeduizend twintig werd met recht een kroonjaar
In China was iets ernstigs aan de hand
Al spoedig bleek ook in ons eigen land
Het groene monster explosief aantoonbaar
 
We gingen naar de anderhalve meter
Naar wel of niet een kapje voor je mik
Geen talkshow zonder Ernst of Diederik
En hoe dan ook, Ab wist het altijd beter
 
Kort na de eerste golf kwam nog een tweede
Het volk was het inmiddels meer dan zat
Toch moesten veel bedrijven nogmaals plat
De kerstwens luidt dit jaar ‘blijf thuis in vrede’
 
Wel gloren er nu schone visioenen
Van ‘21 na de Pfizer-spuit
Van eindelijk spontaan weer samen uit
En niet meer teruggaan naar dat driemaal zoenen
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Tegen de tijd

rawiewikimediacommons
Foto: WikimediaCommons
 
Door slapeloosheid of door nachtmerries geteisterd
zie ik de nieuwe dag verbeten tegemoet,
waarbij dat ik nog leef en alles het nog doet 
mij welbeschouwd niet eeens meer werkelijk verbijstert.
 
Al komt het allemaal waarschijnlijk nooit meer goed
en zijn mijn idealen stuk voor stuk ontluisterd,
toch weer ik mij, aan toog of schrijftafel gekluisterd,
tegen de tijd nog steeeds wanhopig en verwoed.
 
De tijd die alles wat ik liefhad achterhaalde
en niets van wat ik nu nog liefheb overlaat,
de tijd die maakte dat de mooiste dingen faalden;
 
ik weet natuurlijk ook dat niets ertegen baat,
maar tel het leergeld niet dat ik vergeefs betaalde
zolang die rekening nog altijd openstaat. 
 
 
Uit Intensive Care (Prometheus, 1982).
Geplaatst met toestemming van Jean Pierre Rawie, waarvoor dank. 
 
De redactie van Het vrije vers feliciteert Jean Pierre Rawie die vandaag, 20 april 2021, 70 jaar is geworden! 
Rond zijn verjaardag verschijnt Een luchtbel in een vluchtige rivier (Uitgeverij Prometheus), een boek over - door hemzelf - vertaalde poëzie van de middeleeuwen tot de 20ste eeuw, met gedichten en verhelderende essays.