Ik vraag je, laat me de manieren zien
waarop het leven zich ten volste toont,
zodat ik weten mag dat alles loont,
dat ik mijn plek in het geheel verdien.

Ik vraag je, laat mij zien waar liefde troont,
want rond mij worden mensen niet gezien,
en harteloos behandeld bovendien.
Is liefde hier, waar zoveel wreedheid woont?

De sluier van mijn sombere gedachten
ontnemen mij het zicht op zuiver licht
wiens stralen altijd schijnen en slechts wachten
op het moment waarop mijn weerstand zwicht.

Ik voel nu hoe zij mijn gemoed verzachten
en dat door hen een wonder wordt verricht.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Pantoumania 2: Ziek

Ik was al veel te lang alleen
Ik voelde mij nog nooit zo slecht
Met witte mannen om mij heen
Want zij had mij vaarwel gezegd

Ik voelde mij nog nooit zo slecht
Ik heb met alles hier gegooid
Want zij had mij vaarwel gezegd
En dat verwachtte ik dus nooit

Ik heb met alles hier gegooid
Totdat de dokter zei "Neem mee!"
En dat verwachtte ik dus nooit
Want verder was ik toch oké?

Totdat de dokter zei "Neem mee!"
Was ik me van geen kwaad bewust
Want verder was ik toch oké?
Ik had alleen gebrek aan rust

Was ik me van geen kwaad bewust
Toen men mij in een dwangbuis smeet?
Ik had alleen gebrek aan rust
Ofschoon ik dingen niet meer weet

Toen men mij in een dwangbuis smeet,
De witte mannen om mij heen
Ofschoon ik dingen niet meet weet,
Ik was al veel te lang alleen

Lees ook dit artikel.