Dit jaar is voor de boeren nog het droogst.
De knolraap, schorseneren, lof en prei
verslensen in hun rijen, zij aan zij.
2018 biedt een schrale oogst.
Mijn dorre grond gooit echter hoge ogen
bij opgetogen drone-archeologen.
Door de droogte van deze zomer werden prehistorische structuren in het landschap plotseling zichtbaar op dronebeelden.
Link naar krantenartikel.
Schorseneren en prei
- Gegevens
- Geschreven door Hendrikje de Koning
Uit het archief
In den arena
Portret Vondel: Philips Koninck (17de eeuw)
Des Hooftstadts schuttery kent binnenmuurse stryd.
Heer Steven heeft den maght, doch raeckt dien spoedigh quijt.
Heer Johan komt weldra, de held des morrend volks.
Heer Steven is bedught voor't scherp des zwaerds en dolcks.
Een slinkend aental is Heer Steven nog getrou;
Het zijn er nogh sleghts drie: twee mannen en een vrou.
Deez' reghelreghte ramp dient in den kiem gesmoord.
Wie stopt 's Heer Johans mars naar des Arenaes poort?
Men hoopt op Heer Louis, 's Heer Johans aertsrivael,
Bij vriend en volk vermaert om kloecke, klaere tael.
Dit duyvelsdwaze plan snydt bitter weynig hout
Door Johans volck verguysd, verboden door de schout.
Heer Steven leit zigh daar met bloedent hardt bij neêr.
Vaarwel betonnen burght, verwaght een andren Heer!
Heer Steven treckt zich t'rug, aenvaerdt zijn droevigh lot.
Heer Johan neemt zijn plaats, hij is Der Keerlen God.
Met dit gedicht won Niels Blomberg in 2012 de Vondel-prijsvraag van Onze Taal. Dit winnende vers prijkt nu op de dbnl.