De maandagmorgen start, de zon
logt lichtgeel in op het systeem
van god. Een spin deleet een mot
die zijn recente netwerk hackt
en zacht klinkt streaming audio
de oude background vogel-sound.
Reset ik mij naast bed. De slaap
is snel gewist: ik klik hem weg.
Mijn wizard scrolt zich op zijn buik,
hij droomt zich vast de grootste
host van uitgeslapen Nederland.
Een dummy brengt de kranten rond
en mieren browsen in een struik,
ze googelen naar groene luis
als ik mijn map met schrijfwerk pak:
ik dicht en hoop maar dat ik blijf
omdat ik nog met vulpen schrijf –
12-09-2011 7.03 uur
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Uit het archief
Piano septet in piep-klein
Je hebt een kat voor de gezelligheid,
maar ook om muizen grondig te verjagen
voordat ze het behang aan stukken knagen
of zich tegoed doen aan ’t velourstapijt.
Zo niet bij ons, beken ik tot mijn spijt.
De poes die wij met Kitekat behagen,
verrekt het zich als roofdier te gedragen
en voert een onbegrijpelijk beleid:
Ze gaat de tuin in om een muis te stropen
die zij luid mauwend in de kamer brengt
-waarbij het dier geen haartje wordt gekrenkt-
om haar vervolgens vrij te laten lopen.
Naar ik vermoed zijn er al zeven muizen
die zorgeloos in de piano huizen.