MAGIE VAN POËZIE (
Met dank aan Neeltje Maria Min)

Net twintig. Ach, ik voelde me heel wat
en las Voor wie ik liefheb wil ik heten,
een bundel die ik nimmer ben vergeten;
de eerste was het die ik zelf bezat.

Mins verzen koesterde ik als een schat,
ze klonken als geheime hartenkreten
die magisch glansden van een dieper weten.
Ik was nog haast een onbeschreven blad.

Sinds die tijd las ik stapels poëzie
en vroeg me af: zijn er geheime bronnen,
hoe puur is het, dat dichterlijk vermogen?

De waarheid, weet ik nu, dat is magie:
al hebben dichters elke zin verzonnen,
er is geen woord geen letter van gelogen –

 

Dit gedicht van Inge plaatsen we om  haar nieuwe bundel Idioom van geluk te vieren, die gisteren gepresenteerd werd.
In deze bundel, voornamelijk gevuld met vrije verzen, leer je een andere kant van haar dichttalent kennen.
Het vrije vers feliciteert Inge van harte met dit nieuwe werk in het besef dat veel van onze lezers ook van andersoortige poëzie houden. 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Reli-leudalsonnet



Voor mij geen wegen die naar Rome leiden,
ik ben goddank volstrekt oningewijde
en nimmer in een knapenkoor betast,

ook laat ik mij niet zwaar ter neder drukken
met schuldbesef en zondeval als last
en heeft een zwarte kous mij nooit gepast.

Ik buig niet ongeschoeid in een moskee
hoewel het mij fysiek nog wel zou lukken
om vijf maal daags naar Mekka toe te bukken

en het geloof in ‘t einde van de tijden
vind ik ook geen aantrekkelijk idee,
daar doe ik dus van harte niet aan mee.

Bekeringsdrift, het is niet te vermijden
maar kan het voortaan ietsje meer bescheiden?