misselijk4

Mijn vrienden zijn de trouwste die er zijn
Hoewel bij mij bedenkingen gaan groeien
Ze boeren en ze bulken als een zwijn
Terwijl de aerosolen uit ze vloeien
 
Wanneer ik met mijn gabbers feestjes vier
Dan buffelen ze als een roedel wolven
En zuipen als kamelen van mijn bier
Hun kots heeft mijn gazon al vaak bedolven
 
Mijn bro's zijn veel te close de laatste tijd
Voor hen ook mooi geen kapjesmaskerades
"Die anderhalve meter? Dikke schijt!
Daartegen gaan we op de barricades"
 
Benauwd lig ik met COVID op mijn bed
Gelukkig valt het prima te behappen:
Mijn makkers komen langs en hebben pret
Ze beuren mij weer op met flauwe grappen
 
En zo lig ik hier ziek in een spagaat
Ik mis opeens een menselijke maat
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Inzien



Die bluf van ’t oosten en het noorden,
verbeelding van de ergste soort
die ieder randstadsmens zo stoort,
het is beslist te gek voor woorden!

Het westen, prachtig glooiend oord,
vrij van die plattelandsgestoorden
en onontwikkelde ontspoorden,
dát is de plaats waar ’t WK hoort!

De rest van ’t land kan zo beklemmen;
’t is dor daar, dom en ondermaats
kan enkel maar heel somber stemmen.

Voor Loppersum dus tot aan Emmen
is dit advies wel op zijn plaats:
geen gas meer geven, maar flink remmen!