Kruisje
Flickr.com
 
Elk mens heeft zo zijn eigen kruis te dragen
De een komt er wat makkelijk vanaf
En heeft alleen wat ongerief bij vlagen
De ander krijgt, zo lijkt het, altijd straf
 
Zo hinkepoot de ene door het leven
De tweede is bedekt met puist en bult
Hun ziektes zijn hen op het lijf geschreven
De klacht is niet in nevelen gehuld
 
Ook zijn er kwalen die onzichtbaar lijken
Dat leidt al snel tot een vertekend beeld
De mensen zitten dan wat vreemd te kijken
Als ik weer eens uiteenzet wat me scheelt
 
Dat eeuwige verklaren ben ik zat
Mijn eigen uitlegkruisje noem ik dat
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Oogrijm



Ik schrijf het allerliefste op papier
en, zoals hier, met mijn geliefde vulpen
zoals u ziet in 'n ongelijnd cahier
met op 't bureau een vaasje gele tulpen

't Is nacht, het regent, 'n ritselend geluid
zingt om me heen, ik laat me inspireren
door eenvoud: kruidenthee met een biscuit
kalmeert mijn hart van 't overspannen geren

Niet wetend hoe mijn pen de woorden breit
die ergens (waar?) -misschien in 't onbewuste-
ontstaan; ik wil 't niet weten -so be it-
rust af en toe mijn blik op Wordsworth's buste

We delen onze lust voor gele bloemen
Hun geur en kleur doordringen m'n poëmen...