coplaa
 
Mij Holland herinnerend, zie ik spontaan
de hallen van varkens- en kippenbedrijven.
De stank is ook echt met geen pen te beschrijven.
Ga weg met je boerenland, loop naar de maan!
Dus had ik maar eens de natuur aangedaan:
de bossen vol bussen met partydrugsvuilnis
waar nooit meer geburl, maar wel wolvengehuil is.
Je snapt wel waarom ik naar Mars ben gegaan.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Kwááák!



Piet Bakker ging op vrijdagavond vast
ter lessing naar ’t café van Opoe Bekker.
De jonge klare was er koel en lekker
en nooit stond er een glas leeg op de kast.

Zo rond de klok van elven, vaste prik
stond Piet vanwege wat hij had genoten
meestal een beetje wankel op de poten
en in zijn stem klonk nu en dan een hik;
dat was zijn tijd om op de fiets te stappen.

Maar op een keertje zat het hem niet mee
en reed hij in de sloot voor het café
in plaats van op het asfalt door te trappen.

Piet kwam vol kroos en prut het water uit
met op zijn kop een levensgrote puit.