Zo klein en dan toch zoveel ledematen
Verbazend zeg!
En ze bewegen zonder ruggegraten
Verbazend zeg!
Ze hebben mij nooit kwaad gedaan
Gek dat ze me zo tegenstaan
Dat je iets kleins zozeer kunt haten
Verbazend zeg!
En kijk hoe plat je ze kunt slaan
Verbazend zeg!
Al zesentachtig jaar een non-valeur
het beste is er zonder meer vanaf
onopgemerkt beweeg ik naar het graf
mijn oeuvre heeft geen enkele grandeur
Ik droomde van een dichterlijk bestaan
bewierookt en bewonderd en voldaan
mijn heengaan als bericht in het journaal
Inmiddels ligt dat amper voor de hand
wellicht wanneer ik omkom bij een brand
een aanslag van een moslimradicaal
gedood in het verkeer of door een dwaas
toevallige, noodlottige passant
anonymus is wie ik ben helaas
Ik ben helaas al zesentachtig jaar