Mao Tse-Tung (Mao Zedong) 1893-1976

Rede op de nationale conferentie van de Chinese Communistische Partij over de kwestie van de terugkeer in het proletariaat en de brede volksmassa's door heropvoeding van de agressieve krachten der reactionaire, contra-revolutionaire, imperialistische, volksvijandige, feodale, bureaucratisch-kapitalistische, kleinburgerlijke, anti-Marxistische, revisionistische, Rechts-opportunistische, uitbuitende, klassevijandige grootgrondbezitters, bourgeoisie en compradores, alsmede de renegaten, door kritiek en zelfkritiek.

De radicale materialist
Is onbevreesd en strijdt vol zelfkritiek
Hij laat zich energiek rectificeren

Reactionair en mandarijnenkliek
Die moeten wij methodisch corrigeren
Door overreding en concrete les

Door wetenschappelijk analyseren
-Liefst met een heel groot bot en roestig mes-
Zien die dan in wie zich hier heeft vergist

En op de collectieve boerderij
Zijn zij weer overtuigd van de Partij


Dialectisch materialist met confucianistische trekjes.
Volgens zijn dialectiek eindigde die niet in een stabiel en gelukkig evenwicht, maar is het kenmerk 'conflict.'
Bij elke revolutie ontstaan contrarevolutionaire elementen binnen de machtsstructuur zodat een 'permanente revolutie' nodig is om die steeds uit te zuiveren.
Kennis komt voort uit ervaring en is hetzelfde als betrokkenheid.
Volgde de confucianistische 'doctrine van het midden': na een periode van turbulente veranderingen volgde een periode van rust, soms veranderingen terugdraaiend als voorbereiding op een nieuwe periode van onrust.

(Uit: Een hoop genavelstaar, te bestellen bij www.mijnbestseller.nl)

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Veronica tijdens Pride



Te deksel! Sprak de dominee, ze gaan er weer beginnen,
die homosensuelen. Hier, het staat zelfs in de krant!
Heel Amsterdam raakt deze dag weer roze, en buiten zinnen,
dat moet maar kunnen, vindt men, in dit onvolprezen land.

Maar dominee—Veronica gaat tevens naar de gaypraait,
al éénentwintig jaar! Aldus de kwieke dames Groen.
Ze is nu eenmaal 'n schaap dat graag met alle winden meewaait,
en éénmaal in het jaar wil toch eenelk zonder fatsoen...

Erachteraan! Kreet dominee, en rende al naar buiten,
dat arme schaap... hij epte onderweg de dames Groen:
waar vind ik nu Veronica, daar bij die bipsschavuiten?
—Probeer de spijkerbar, en geef dat schaap van ons een zoen.

Maar Amsterdam is groot. De dominee liep door de straten.
Ik zoek Veronica! Riep hij in een verschaald café.
Geen schaap—slechts devianten en halfnaakte onverlaten,
wat blote billen botsten op een fletse canapé.

De zaak ontvlucht toog dominee op schaapzoektocht ter Wallen.
Daar was de spijkerbar, aldus een diva op een boot.
De meute om hem heen begon te hossen en te lallen.
Maar wacht! Was dat Veronica, vomerend in de goot?

Hosanna! Riep de dominee, nu heb ik u gevonden!
Wat is er, bent u ziek? 't Was vast die oude bonensla.
Nee, hikte ze, ik sta hier slechts de feestdag af te ronden,
straks moet ik langs de Albert Heijn voor tri en blanke vla.

Het beest in mij is uitgelaten. Kijk—het gaat weeral.
Ziezo, zei 't schaap Veronica. Tijd voor een kir rwajal.