Reunie
Flickr.com
 
De datum ligt nog in ’t verschiet
Zo ziet hij op de nieuwe tweet
Hij kán, tot zijn verdriet
 
Dan zitten ze na veertig jaar
Weer met z’n allen bij elkaar
De slome en de knuffelaar
De held, de zielenpiet
 
Ze zullen oud geworden zijn
Hun levensloop wellicht vol pijn
Geen zin meer in de oude gein
Men zingt zijn eigen lied
 
En hemel, straks verschijnt ook zij
Niet slank meer, vet van bil en dij
Hij krijgt nu al, geheel onvrij
Een knikker als een biet
 
Wat moet hij met ze welbeschouwd
Das war einmal, nu zijn ze oud
De grapjes echt wel uitgekauwd
Maar ach, misschien, Margriet
 
Wordt het de hemel of de hel
Zo samen met het hele stel
De hamvraag is gaat hij nou wel
Of toch maar reüniet.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Op doorreis door Vlaanderen

Vlaanderen
Pixabay
 
Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk
voor vakantie en vertier.
Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen
en ik ben haar passagier.
Meid, waarom zo ver gereden,
waarom blijven we niet hier,
waarom blijven we niet in Vlaanderen
met zijn duizend soorten bier?
 
Hier zijn middeleeuwse steden,
majesteitelijk en fier,
hier schiep Breughel zijn taferelen
van het landvolk aan de zwier,
hier schiep Rubens vrouwenbillen
die getuigen van plezier,
in het landschap van Stan Ockers
en van Peerke Pollentier.
 
Weet je soms nog witter bloemen
dan de hagelwitte vlier,
zijn er ergens hogere bomen
dan de Vlaamse populier?
Smalle huizen op de velden:
ieder huis de pionier
van een nooit voltooide hoofdstraat
in een nooit gebouwd kwartier.
 
Vlaanderen, Vlaanderen door welk noodlot,
door welk wonderlijk bestier
word je steeds voorbijgereden,
worden al je mooie steden,
Brugge, Antwerp, Gent en Lier,
tot op heden steeds gemeden,
waarom blijft er niemand hier?
 
 
Ter nagedachtenis aan Willem Wilmink 25-10-1936  -  02-08-2003
Uit: Verzamelde liedjes en gedichten Uitg. Bert Bakker 2004