Vreemdeling
Pixabay
 
De vreemdeling stond bij het meer te dromen
Zijn ogen op de waterplas gericht
Zijn zucht leek van oneindig ver te komen
 
En heimwee lag gegroefd in zijn gezicht
Daar stond die stille, mooie Aziaat
Te mijmeren als in een zoet gedicht
 
Zijn kleurige, opvallende gewaad
Beroerde zacht de sprietjes in het gras
De zon verdween en langzaam werd het laat
 
Een jonge eend zwom rustig in de plas
De man ontviel een korte, schorre kreet
Hij keek opzij en opende zijn jas
 
En voordat iemand zag wat hij nu deed
Had hij de eend verborgen in zijn kleed
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Schrijfwater

Schrijf ik een boeiend stukje proza
dan nuttig ik een flesje Looza,

en ben ik bezig met theater
dan drink ik menig glaasje water,

maar pleeg ik naarstig poëzie
dan drink ik steevast eau-de-vie.