jezusrafael
Rafaël Sanzio, 1508
 
De stal staat vol met onverwachte gasten
Ik lig - mijn leven is een paar uur oud
te slapen in een bak gemaakt van hout.
Plots handen die mij aaien en betasten
 
Ook harde schelle stemmen, zelfs gezang
Bebaarde hoofden hangen boven mij
Ze geven mirre, wierook, goud. Ik schrei
Laat mij toch rusten, maak mij niet zo bang!
 
Dan ga ik krijsen, spartel met mijn lijf
Mijn ogen knijp ik dicht en stevig toe
Ga weg en laat mij slapen, ik ben moe!
 
Wees stil als ik in deze stal verblijf!
´Excuses´, zegt mijn moeder ietwat snibbig
´Ons Kindje is nog steeds een beetje kribbig´
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De eerste keer

De eerste keer
Freepik
 
Als knaap ben ik er meermaals voor gezwicht
om ’s nachts wanneer ik lag te hanewaken
mezelf tussen de liezen aan te raken
totdat zich daar iets fier had opgericht.
 
En fantaserend in het schemerlicht
bedacht ik allerhande wulpse zaken
die ik vooreerst wel diende mee te maken
voor ‘k zeggen kon: ~ Ik ben als man gesticht.~
 
Maar op een dag, ik moest en zou het weten
of ~het~ zo lekker was als werd beweerd
ik heb daarop mijn spaarpot omgekeerd...
 
De eerste keer, ik zal het nooit vergeten:
Na vijf minuten stond ik al weer buiten
mijn zak nog vol maar leeg de buul met duiten.
 
 
Ter nagedachtenis aan Adriaan van Dam 20-06-1942  -  30-09-2018