Ik liep op het Sint-Pietersplein in Rome
Je weet wel; met die paus op het balkon
Die net zijn vrome paastoespraak begon
Toen mocht een kindje bij hem boven komen
Hij streelde het verbaasde knaapje teer...
Maar goed, waar was ik ook al weer
------------------------------------------
Ik kwam eens in een schamel onderkomen
Niet voor het eerst, want ik vang daar de huur
'Mag het ook zo?' zei een matrone zuur
En zij begon voortvarend op te stomen
Ik voelde achter mij reliëfbehang
Maar dat is nu niet van belang
------------------------------------------
Ik liep eens langs een waslijn met veel slippen
Daar zat een dame, wijdbeens op een stoel
Het weer wás al zo buitensporig zwoel
Ze spreidde met een brede lach haar lippen
Er werd mij zo een diepe blik vergund...
Maar dat is hier nu niet het punt
Uit het archief
De Hebbedinges
De Hebbedinges zocht iets
voor zijn verzameling.
We hielden een vergadering
en iedereen die kocht iets:
een vingerling, een rammelkast,
een tierlantijn, een rarekiek,
een janplezier, een beddenkwast,
een filippien, een wentelwiek.
Hij pakte alles uit en zei:
‘Er is heus heel veel aardigs bij
maar ik zoek toch een ander ding
voor mijn verzameling.’
We waren even sprakeloos.
Toen riepen we: ‘Wat wil je dán?
Een manebril, een mallejan,
een alikruik, een kraakdoos?’
‘Nee’, zei de Hebbedinges bits.
‘Maar zie je ooit een greintje,
een zier, een snars of sikkepit,
geef mij dan gauw een seintje.’
voor zijn verzameling.
We hielden een vergadering
en iedereen die kocht iets:
een vingerling, een rammelkast,
een tierlantijn, een rarekiek,
een janplezier, een beddenkwast,
een filippien, een wentelwiek.
Hij pakte alles uit en zei:
‘Er is heus heel veel aardigs bij
maar ik zoek toch een ander ding
voor mijn verzameling.’
We waren even sprakeloos.
Toen riepen we: ‘Wat wil je dán?
Een manebril, een mallejan,
een alikruik, een kraakdoos?’
‘Nee’, zei de Hebbedinges bits.
‘Maar zie je ooit een greintje,
een zier, een snars of sikkepit,
geef mij dan gauw een seintje.’