De toekomst van de kunst is ongewis:
ze heeft geen waarde van betekenis
zo is nu vastgesteld door economen
die ook nog tot de slotsom zijn gekomen
dat alles zonder waarde weerloos is.
Hoe vormen dichters actualiteit
zo ogenschijnlijk los op hun gemakje
in steeds een passend snelsonnetgebakje
dat keurig rijmend tot een pointe leidt?
Wat er op Pinksterdag werd uitgestort,
is wat bij dichters tot een versje wordt.