Jouw favoriete smaak was donkerblauw.
Als ik de kauwgum in mijn mond laat kraken
proef ik opnieuw die potpourri van smaken,
van zoet tot fris; precies waar ik van hou.

Maar als ik automatisch verder kauw
begint het langzaamaan weer op te raken.
Terwijl ik maar blijf malen met mijn kaken
op wat er was, kijk ik opnieuw naar jou.

Het was in mei, als ik me niet vergis.
De foto is aan één kant ingescheurd,
je linkerwang is helemaal verkleurd.

Zo dikwijls keek ik naar je beeltenis
dat langzaamaan uit beeld verdwenen is
wat rondom deze foto is gebeurd.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Willem II Tilburg (Tilburgs sonnet)



Het blijft een ongemakkelijk idee
En als gedachte haast niet te verteren
Dat iemand zich vrijwillig laat bekeren
Tot het supporterschap van Willem II

Toch zitten ze in groepen langs de lijn
In ’t kader van de zondagse folklore
Te kijken naar een club die niet kan scoren

Het schijnt dat je kunt houden van de pijn
Als iemand die zich onverdoofd laat boren
En dan tegen de tandarts roept: Ha fijn

Maar als er weer een wedstrijd is verloren
Dan volgt de doem van dagenlang chagrijn,
Je zult maar in zo’n stad geboren zijn

Geboren zijn, het blijft een ongemak