Woeste Wouter Willink zat
In zijn bruin cafeetje
Al was na het derde vat
Woeste Wouter Willink zat
En daar hij geen stuiver had
Was de waard een beetje
Woeste Wouter Willink zat
In zijn bruin cafeetje
Uit het archief
Oplossingsgericht
Je laatste enkeltje kan op den duur
volgens de aangepaste uitvaartnormen
Geen oven meer, geen maden en geen wormen
en ach, die dood is immers toch al zuur…
En na het droef gesnotter en gesnuit
een kopje oploskoffie tot besluit.