De laan der lanen parelt zoute tranen
De bomen huilen zacht op het Voorhout
Couperus is in droef gepeins verzonken
Flaneur heeft net zijn glimlach afgezet

De Scheveningse zee smaakt ietsje zilter
Het Binnenhof is in zichzelf gekeerd
De ooievaars – pardon: de reigers zwijgen
En Haagse Harry vloekt wat binnensmonds

Een stad die rouwt om een verloren dichter
Sonnetten voelen zich een beetje wees
Er is een pen voor eeuwig neergelegd

Natuurlijk zal er veel hetzelfde blijven
Maar nu de dichter Daan er niet meer is
Lijkt alles in Den Haag zo ongerijmd

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Weerzien

vrienden
 
Vertel me niet hoe goed de zaken staan
En praat niet over hoe de koersen lopen
Of welke auto je zou kunnen kopen
En waar je op vakantie denkt te gaan
 
Dan zal ik zwijgen van mijn nieuwe baan
En van het grote huis waarop we hopen
Ik doe geen verrereizenalbum open
En zal geen episch sportmoment verslaan
 
Vertel me liever eerlijk wat je voelt
En wat het leven in je los kan maken
Ik deel graag in je angst en in je moed
 
Dan zal ik zeggen wat dat met me doet
Ik zal me vrijuit door je laten raken
Want zo, mijn vriend, is vriendschap echt bedoeld