Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten

Voor de bevestiging van een bestaan?”

Dat dichters dit soort vragen aan ons richten

Gebeurt wel meer. De lezer went eraan.

 

De dichter vreest, dat men hem zal betichten

Van zelfgenoegzaamheid en eigenwaan

En hoopt, in stilte met zijn roem begaan

De lezer voor zijn deemoed te doen zwichten.

 

Maar deze zegt: ”Jouw oeuvre boeit niet zo -

Het is een treurig en gebrekkig klad.

Leg neer die pen! Ik heb het al gehad.

 

Wou jij naast Dante, Poe, Rimbaud?                          

Genoeg! Verdwijn maar, met je stuk of wat

Jou siert uitsluitend het incognito.”

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Mijn tante



“Wat ben ik blij met mijn Corneel
Die hooggeplaatst auditor is
En weet heeft van mijn clitoris
Want Jan en Jaap en Piet en Joris
Die weten van dat ding niet veel
En zitten slechts aan mijn clitoris”