Het vrije vers

Vol zomer. Zwervend zoekt ze de natuur.
Geniet volop van bomen, struiken, grassen
en ademt zoete geuren van gewassen,
ervaart al wat ze ziet als goed en puur.

Ze laat zich door een haastig hert verrassen,
de tijd verliest betekenis en duur.
Ze loopt genietend alsmaar uur na uur;
ze stopt, ze hurkt en gaat dan zitten plassen.

De paardenbloem eronder kijkt omhoog 
recht in de zonbeschenen waterboog
van klaterende en zachtwarme stromen.

Hij houdt zijn stralend gele hoofd niet droog
en stort zich (dat hoeft verder geen betoog)
in mooie en behoorlijk natte dromen.