1.
Dit is niet grappig meer:
Schipbreuk op binnenvaart
Waar bij een veerman
Zijn levensdraad brak

Ach, Heinz, jij zong het op
Nobelprijswaardige
Wijze: het veer
Is een risicovak

2.
Bloeiend eenmansbedrijf:
'Polzer, vertierverzen'
Maar 't is voorbij nu
Gezien hij ontsliep

Treurig en dof klinkt mijn
Reminiscentielied
Met als refrein enkel
Tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep

3.
Higgledy piggledy!!
Polzer, didacticus
Heeft ons verlaten
Ik meen zelfs: voorgoed

Wie zal voortaan ons in
Onmisverstaanbare
Termen verdietsen
Hoe dichten echt moet?

4.
Haha, die Polzer, toch!
Zong over leestekens
Wiskunde, fysica
Groenten en fruit

Wat hij presteerde was
Doctorandissimo!
Niemand doet beter
Dat weet ik vooruit

5.
Telkens weer jarig zijn
's Levens slijtageslag...
't Was niet besteed aan
De kleinzoon Van Kol

Nu zit hij dus bij de
Allesteweegbrenger -
Scheldt Hem de huid
Fel en welverdiend vol

Noot: nimmer hoorde ik Drs. P vloeken, maar in zijn laatste levensjaar was godverdomme!' (x10) zijn dagelijkse kreet.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Benoeming Dichter des Moederlands



Naast een Dichter des Vaderlands, is er sinds zaterdag ook een Dichter der Nederlanden. Het is schrijver/dichter Joke van Leeuwen, die is benoemd door initiatiefnemer het Algemeen Nederlands Verbond (ANV). Volgens het ANV is de titel in het leven geroepen ,,omdat poëzie een van de manieren is om het publiek bewust te maken van de relatie tussen Nederland en Vlaanderen."

Dit verheugende nieuws overschaduwde de benoeming van Adriaan Remrev tot Dichter des Moederlands door het blad Moesson (het voormalige Tong Tong), wat zeker ook niet onvermeld mag blijven.
Moesson is de spreekbuis van de Indische Nederlanders in ons land, een bevolkingsgroep van ruim 800.000 personen, die in cultureel opzicht jaren achtergesteld is en een marginale positie innam en neemt.
De reden voor het initiatief van een Dichter des Moederlands is, volgens de benoemingsverklaring in Moesson, het feit dat de Indische Nederlanders niet door de Dichter des Vaderlands en Dichter der Nederlanden worden vertegenwoordigd.

Voor hen is immers het voormalig Nederlands-Indië het vaderland.
Nederland was het verre moederland waar zij, gedwongen door de geschiedenis, hun toevlucht moesten zoeken. 
Een Dichter des Vaderlands heeft ook het huidige Indonesië niet, dus in dit opzicht bleven de Indische Nederlanders even verweesd achter als ‘de kinderen van Pa van der Steur’*, zoals  Moesson in de benoemingsverklaring zegt, terwijl  poëzie toch een van de manieren is om het publiek bewust te maken van de relatie tussen Nederland en het voormalig Nederlands-Indië.
Inmiddels hebben verschillende belangenverenigingen van Indo's, Totoks, Petjoeks, Liplaps, Sinjo’s, Serani’s, Toegoenezen, Mardijkers en Blasterans zich enthousiast achter het initiatief geschaard. 

* Het weeshuis van Pa van der Steur te Batavia was in het oude Indië een begrip. Het bestaat nog steeds.