Ze hebben vaak een bakfiets en een overvolle tas
Hun dochtertje heet Sterre en hun zoontje Frits of Bas
Die zijn -met begeleiding- echt de besten van de klas
Ik heb het over vrouwen in een Gaastra-jas

Ze drinken graag Prosecco op een overvol terras
En in de winter muntthee maar het liefste uit een glas
Ze zijn al in de dertig maar nog steeds behoorlijk kras
Ik heb het over vrouwen in een Gaastra-jas

Ze werken halve dagen maar hun vent zit goed bij kas
Dus hebben ze een werkster voor het strijken van de was
Ze zijn wat dik maar kuren soms met sap van tarwegras
Ik heb het over vrouwen in een Gaastra-jas

Hun kerels dragen sneakers en een overhemd met das
Behalve in het weekend want dan trekken ze en masse
Naar Bloemendaal of naar een park, enfin, naar zand of gras
En dat is niet te doen zonder een Gaastra-jas

Want soms zit je te chillen aan de oever van een plas
En schuurt een dikke dame uit Blokzijl of uit Alblas-
-serwaard tegen je aan en dat is meestal niet te pas
Maar wel met de bescherming van een Gaastra-jas

Hun kerels dus, die hebben ook een mooie Gaastra-jas
Want wat moet een IT-er zonder nieuwe Gaastra-jas?
Of een consultant, arts, of virtuoos op contrabas?
Wie voelt zich nog senang zonder een Gaastra-jas?

Ooit leerden wij op school van erwten-bonen-bieten-vlas
En als je Frans had ook nog van 'Mon oncle, je t'embrasse'
Mijn leraar Duits was vol over het prachtig Arisch ras
Maar nooit over de mensen met een Gaastra-jas

De mensen met een Gaastra-jas -excuses dat ik kras-
Ze drijven me tot waanzin, grote wonden, as tot as
Ze luisteren naar BLØF, kortom, ze moeten aan het gas
De mensen met gedoe zoals een Gaastra-jas



Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Moestuin



Hij woonde aan het einde van een populierenlaan
Men zag hem bijna alle dagen in zijn moestuin werken
En niemand had iets op zijn doen en laten aan te merken
Hij was volstrekt tevreden met zijn zorgeloos bestaan
Hij teelde schorseneren, bieten, wortels en ajuin
Slechts deze bezigheden konden zaligheid verstrekken
En hij had dit gegeven nooit in twijfel durven trekken
Dus prees hij zich gelukkig bij het werken in zijn tuin

Totdat er ooit een meisje zich bij hem had aangediend
Ze spraken over suikermaïs en andere gewassen
En bleken toen in hoge mate bij elkaar te passen
Ze kwam steeds vaker langs en werd zijn allereerste vriend
Helaas, door deze levenswending bakte hij het bruin
Want hij begon inwendig meer en meer naar haar te neigen
Hij wist haar ondanks alles niet meer uit zijn hoofd te krijgen
En hij volstond niet langer met het werken in zijn tuin

Zij had hem op een avond eens met een bezoek verrast
Maar hij wist niet hoe hij met deze geste om moest springen
En daar hij zijn gevoelens toen niet langer kon bedwingen
Had hij het bange meisje wulps maar tederlijk betast
Maar voordat zij hem aan zou geven ruimde hij het puin
Ze werd door hem tot moes geslagen, voor ze weg zou draven
Hij heeft haar toen mistroostig bij de wortelen begraven
En blijft nog aan haar denken bij het werken in zijn tuin