Het najaar valt en wolken drommen samen
De vogels trekken naar het zuiden toe
Ik weet nog dat ze in de lente kwamen
En hoe de tijd vervloog, het maakt me moe
Ik weet nog dat ze in de lente kwamen
Vanuit het niets, ineens, geen mens wist hoe
Ze floten en ze krasten onze namen
En riepen op tot moord en amour fou
Ze floten en ze krasten onze namen
Het werd een drama en een hoop gedoe
Ik weet nog dat ze in de lente kwamen
En hoe de tijd vervloog, het maakt me moe
Gelukkig is er kaas en rode port
Ik eet en drink en zie wel wat het wordt.
Utrechts sonnet 3
- Gegevens
- Geschreven door Peter Knipmeijer
Uit het archief
Huismuis
Huismuis Piep is overleden
Hij is na een mooi ‘Te Deum’
En een handjevol gebeden
Bijgezet in ‘t muisoleum